Асосоҳои бунёдии баҳисобгирии муҳосибӣ. Истифодабарандагони ахбороти муҳосибӣ. Предмет ва методи баҳисобгирии муҳосибӣ. Тавозуни муҳосиби, моҳият ва мазмуни он.

Чунонки дар боло хотиррасон шудем, аломатҳои фарқку­нандаи ахбори ҳисобгирӣ ва ахборе, ки дар дигар намуди ҳисобгирӣ ташаккул меёбад, айнан ба асосҳои бунёдии ҳисоб­гирии муҳосибӣ такя мекунад. Дар асоси он ҳар як корхона стратегияи фаъолияти хоҷагии худро дар бозори муайяни маҳсулот, кор ва хизмат такмил медиҳад.

Асосҳои бунёдии ҳисобгирии муҳосибӣ дар худ тала­ботҳои роҳдодашуда ва гузошташударо дорад ва онҳоро истифода мебарад.

Номгӯи талаботҳои роҳдодашуда:

• Ҷудо кардани моликияти субъекти иқтисодӣ;
• Духелагӣ (Навишти дутарафа);
• Лаҳзаи арзиш;
• Фаъолияти давомнок;
• Ҷудо кардани хароҷоти ҷории истеҳсолот ва маблағ­гузорӣ ба активҳои ғайригардишӣ;
• Истифодабарии пайдарпайии афзалияти интихобгардида;
• Сабти муваққатии амалиётҳои хоҷагӣ дар баҳисоб­гирӣ;
• Мутобиқати даромад ва хароҷот;
• Эҳтиёткории (мулоҳизакории) субъекти иқтисодӣ;
• Мавҷудияти ченаки пулӣ;
• Ҷамъбасти даврияти ҳолатҳои иқтисодӣ;

Аз ин асосҳои  бунёдии номбурд дар амалия «Ҷудо кардани моликияти субъектҳои иқтисодӣ» ва «Мавҷудияти ченак­ҳои пулӣ»-ро бештар истифода мебаранд. Истифодабарии ин асос­ҳои бунёдӣ дар навбати худ, мазмуни талаботҳоеро, ки дар назди баҳисобгирии муҳосибӣ гузошта шудаанд, тағйир наме­диҳад. Ин талаботҳо иборатанд аз:

• Возеҳӣ (фаҳмоӣ);
• Беэътимодӣ;
• Бетарафӣ;
• Мукаммалӣ;
• Қиёспазирӣ (Муқоисаи нишондиҳандаҳои баҳисоб­ги­рӣ бо нақшавӣ);
• Мулоҳизакорӣ;
• Сабти ҳуҷҷатҳои ҳолатҳои иқтисодӣ;
• Бамавридӣ;
• Бартарии мазмун бар шакл;
• Ҳаққоният;
• Муҳимият;
• Мувозинати байни даромад ва хароҷот, аз ҷумла фоида ва зарар;
• Мувозинати байни тавсифномаҳои сифатӣ.